ಮಳೆಯೊಡನೆ ಒಂದು ಸ್ಮರಣೆ

ಸುರಿವ ಬಿರುಮಳೆಯ
ಹನಿಯ ಅಡಿಯಲ್ಲಿ,
ಚಿಕ್ಕ ಮಗುವಂತೆ ಹೋಗಿ ನಿಲ್ಲುವಾಸೆ

ಒಳಗೆ ಹೆದರಿದ ಅಮ್ಮ
ಬಂದು ಕರೆಯುವ ಮುನ್ನ,
ಮರದ ಅಡಿಯಲಿ ನಿಂತು ನಲಿಯುವಾಸೆ

ಕೆಸರು ಕಾಲಲಿ ಬಂದು,
ಒದ್ದೆ ಮೈಯಲಿ ನಿಂದು,
ಅಪ್ಪನೆದುರಲಿ ಅಡಗಿ ನಡುಗುವಾಸೆ.

ಓ ಸುರಿವ ಬಿರುಮಳೆಯೆ,
ಮತ್ತೆ ಬಾಲ್ಯವ ಬಾಳಲ್ಲಿ ಸ್ಪುರಿಸು,
ಹಳೆಯ ಅನುಭವ ಮತ್ತೆ ಪಡೆಯುವಾಸೆ..

ಅಗಲಿಕೆ

ನನ್ನೂರ ನನ್ನವರ ತೊರೆದು
ಹೊರಡುವ ಕ್ಷಣಕೆ
ಎದೆಯ ಕನಲಿಕೆ, ಮನದ ಬವಳಿಕೆ,
ಕಣ್ಹನಿ, ಜೊತೆಗೆ ಬಿಕ್ಕಳಿಕೆ;
ಹೃದಯ ತಾಯ್ನೆಲದಿ ಬೇರು ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು.

ಕಾಣದ ಊರಿಗೆ, ಅರಿಯದ ದಾರಿಗೆ
ಹೊಸ ಅನುಭವದ ನಾಂದಿಗೆ
ಕಾಣದ ದೈವ ಶುಭ ಹಾರೈಸಿತ್ತು.
ದಾರಿ ದೀಪದಂತೆ ಜೊತೆಯಾಗಿತ್ತು.

ನನ್ನದಲ್ಲದ ಮಣ್ಣಲಿ, ಒಂಟಿತನದ ನೋವಲಿ
ನಡುಗುವ ಪಾದದ ಪ್ರತಿ ಬೆರಳಲಿ
ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತು ಮೂಡಿಸುವ ಕನಸಿತ್ತು.

ಅಪರಿಚಿತ ಗೂಡಿಗೆ 'ಮನೆ' ಎನ್ನಲಾಗದೆ
ತುಂಬಿದ ಕಂಗಳ ಕಟ್ಟಿಡಲಾಗದೆ
ತೆರೆದೆ ಬಾಗಿಲ,ದಾಟಿ ನೆಡೆದೆ
ಹೊಸ ಸ್ನೇಹದ ಸಹಬಾಳ್ವೆ ನನ್ನ ಕಾದಿತ್ತು.
ತನ್ನ ಬಳಿ ಕರೆದಿತ್ತು.

ಅಲ್ಲಿ ಮನವನು ಬಿಟ್ಟು,
ಪುಟ್ಟ ಕನಸನು, ದಟ್ಟ ದುಖವ ಹೊತ್ತು,
ದಾಟಿ ಬಂದ ಹಾದಿ ಮುಗಿದಿದೆ.
ತಿರುಗಿ ನಡೆಯುವ ಬಯಕೆಗೆ
ಹಾರಿ ಸಾಗುವ ರೆಕ್ಕೆಗೆ
ಸವಿ ನೆನಪುಗಳ ಪುಕ್ಕ ಮೂಡಿದೆ.

ಮತ್ತೆ ತನು ಮನ ಅರಳುವ ಕ್ಷಣಕೆ
ಕಳೆದ ದಿನಗಳೇ ಕಾಣಿಕೆ.
ಅಗಲಿಕೆಯೇ ಶೀರ್ಷಿಕೆ
ಜೀವನ ಕಲಿಸುವ ಪಾಠಕೆ!