ಅಗಲಿಕೆ

ನನ್ನೂರ ನನ್ನವರ ತೊರೆದು
ಹೊರಡುವ ಕ್ಷಣಕೆ
ಎದೆಯ ಕನಲಿಕೆ, ಮನದ ಬವಳಿಕೆ,
ಕಣ್ಹನಿ, ಜೊತೆಗೆ ಬಿಕ್ಕಳಿಕೆ;
ಹೃದಯ ತಾಯ್ನೆಲದಿ ಬೇರು ಬಿಟ್ಟಿತ್ತು.

ಕಾಣದ ಊರಿಗೆ, ಅರಿಯದ ದಾರಿಗೆ
ಹೊಸ ಅನುಭವದ ನಾಂದಿಗೆ
ಕಾಣದ ದೈವ ಶುಭ ಹಾರೈಸಿತ್ತು.
ದಾರಿ ದೀಪದಂತೆ ಜೊತೆಯಾಗಿತ್ತು.

ನನ್ನದಲ್ಲದ ಮಣ್ಣಲಿ, ಒಂಟಿತನದ ನೋವಲಿ
ನಡುಗುವ ಪಾದದ ಪ್ರತಿ ಬೆರಳಲಿ
ಹೆಜ್ಜೆ ಗುರುತು ಮೂಡಿಸುವ ಕನಸಿತ್ತು.

ಅಪರಿಚಿತ ಗೂಡಿಗೆ 'ಮನೆ' ಎನ್ನಲಾಗದೆ
ತುಂಬಿದ ಕಂಗಳ ಕಟ್ಟಿಡಲಾಗದೆ
ತೆರೆದೆ ಬಾಗಿಲ,ದಾಟಿ ನೆಡೆದೆ
ಹೊಸ ಸ್ನೇಹದ ಸಹಬಾಳ್ವೆ ನನ್ನ ಕಾದಿತ್ತು.
ತನ್ನ ಬಳಿ ಕರೆದಿತ್ತು.

ಅಲ್ಲಿ ಮನವನು ಬಿಟ್ಟು,
ಪುಟ್ಟ ಕನಸನು, ದಟ್ಟ ದುಖವ ಹೊತ್ತು,
ದಾಟಿ ಬಂದ ಹಾದಿ ಮುಗಿದಿದೆ.
ತಿರುಗಿ ನಡೆಯುವ ಬಯಕೆಗೆ
ಹಾರಿ ಸಾಗುವ ರೆಕ್ಕೆಗೆ
ಸವಿ ನೆನಪುಗಳ ಪುಕ್ಕ ಮೂಡಿದೆ.

ಮತ್ತೆ ತನು ಮನ ಅರಳುವ ಕ್ಷಣಕೆ
ಕಳೆದ ದಿನಗಳೇ ಕಾಣಿಕೆ.
ಅಗಲಿಕೆಯೇ ಶೀರ್ಷಿಕೆ
ಜೀವನ ಕಲಿಸುವ ಪಾಠಕೆ!

ತೀರದ ಬಯಕೆ

ನನ್ನ ಅಂಗೈಯಮೇಲೆ
ನಿನ್ನ ಭರವಸೆಗಳ ಕರ್ಪೂರ ಉರಿಸಿ
ನೆಡೆಸಿದೆ ಪ್ರೀತಿ ಹರಕೆಯ ಪರೀಕ್ಷೆ.

ಕರ್ಪೂರ ಕರಗಿ ಕಂಪು ತೀರಿದೆ
ಬಿರು ಬಿಸಿಯೂ ಆರಿ ಕಪ್ಪು ಕಲೆಯಾಗಿದೆ
ಈಡೇರಿಸು ನನ್ನ ನಿರೀಕ್ಷೆ,
ಕೊನೆಗಾಣಿಸು ಈ ಭ್ರಮಾ ಬದುಕಿನ ಶಿಕ್ಷೆ.

ನಾ ಸ್ವಾರ್ಥಿಯಾದೆ

ಮರೆತು ಬಿಡು ನಿನ್ನೆಗಳ ನೆನಪನ್ನು
ಜೊತೆಯಾಗಿ ನಕ್ಕ ದಿನಗಳನು..

ಮತ್ತೆ ಎಣಿಸದಿರು ಅತ್ತು ಹಗುರಾದ ಕಣ್ಹನಿಗಳನು
ನೋವ ಮರೆತು ನಲಿದ ನೂರು ಕ್ಷಣಗಳನು..

ನನಗೆ ನನ್ನದೇ ದಾರಿಯಲಿ
ಹೊಸ ನೆನ್ನೆಗಳಿವೆ ನೆನೆಯಲು,ನಲಿಯಲು..
ಹೊಸ ನಾಳೆಗಳಿವೆ ಹಳೆಯ ನೋವುಗಳ ಮರೆಸಲು..

ನಿನ್ನ ಕತ್ತಲೆ ಬದುಕಲ್ಲಿ ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ನೆನೆಯದಿರು ನನ್ನನ್ನು
ನಿನ್ನೆದೆಯಲ್ಲಿ ಮೀಟುವ ನೋವು
ಅಳಿಸದಿರಲಿ ನನ್ನ ಬದುಕಿನ ಬೆಳಕನ್ನು..

ಹಾರೈಕೆ

ಸದಾ ನಿನ್ನ ಕಣ್ಣಂಚಿನ ಖುಷಿಯಲ್ಲಿ
ನನಗೊಂದು ಸಣ್ಣ ಪಾಲಿರಲಿ.
ರೆಪ್ಪೆಯಡಿ ಕಣ್ಣ ಹನಿ ಮೂಡಿದಲ್ಲಿ
ನಿನ್ನ ನೋವ ಹಿಂದಿನ ಮೌನ ನಾನಾಗದಿರಲಿ..

ಹೂದುಂಬಿ

ಅರಳಿದೆ ಹೂ ಮನಸು
ಮರಳಿದೆ ದುಂಬಿಯ ಕನಸು
ಒಲವ ಮಕರಂದದಿ ತೊಯ್ದ
ಜೀವಕೆ ಇನ್ನೇನು ಬೇಕು ಸೊಗಸು..

ನಾ ಹೂವು, ನೀ ದುಂಬಿ
ಜೇನು ನಮ್ಮ ಬದುಕು !

ಪ್ರೀತಿ ಮಳೆ

ಮೋಡ ಕಟ್ಟಿದ ಮುಗಿಲಿಗೆ
ಮಳೆಯ ಸುರಿಸಿ ತಂಪನೀಯುವ ಬಯಕೆ;
ಮೌನ ತುಂಬಿದ ಮನಸಿಗೆ
ಪ್ರೀತಿ ಹರಿಸಿ ನಿನ್ನ ನಗಿಸುವ ಹರಕೆ!

ಮನಸು ಮುಳ್ಳಾಗಿದೆ

ಹೃದಯಕ್ಕೆ ಕುಕ್ಕಿದ ಮುಳ್ಳನು ಕಿತ್ತೆನೆಂದು
ನಿಡುಸುಯ್ಯುವ ಮೊದಲೇ
ತುಂಡಾಗಿ ಉಳಿದುಹೋದ ಮುಳ್ಳುಗಳು ಚುಚ್ಚುತ್ತಿವೆ;
ಸುಳ್ಳು ಸಮಾಧಾನಗಳಿಂದ ಮನಸ ಮುಚ್ಚಬಹುದೇ?
ಮುಚ್ಚಿಟ್ಟ ಗಾಯ ಮಾಯುವುದೇ??